Theaterliefhebber Djimmer Petrusma: “Laat je meezuigen in het verhaal”

Voor velen is het theater meer dan alleen een plek van vermaak. Het is uitgaan, maar toch ook thuiskomen, een plek van emoties. 

Met het nieuwe seizoen in het vooruitzicht deelt Djimmer Petrusma, een gepassioneerd theaterliefhebber uit Heerenveen, waarom hij graag naar het Posthuis Theater gaat. “Ik zou het verschrikkelijk missen als het niet meer kon”, zegt hij.

Djimmer Petrusma is opgegroeid in Drachten, maar woont alweer veertig jaar in Heerenveen. Theater is hem met de paplepel ingegoten. Zijn ouders gingen één keer per twee weken naar De Lawei en zelf heeft hij de afgelopen jaren diverse malen het Posthuis Theater bezocht. Als Djimmer met ons over theater praat, komt er een glinstering in zijn ogen en wordt hij erg enthousiast.

Theater ‘doet iets met je’

Djimmer: “Het Posthuis Theater is leuk en prettig, ook qua kleur en aankleding. Naast dat je een avondje weggaat, komt er ook emotie bij kijken. Theater moet je meemaken en zodra je het meemaakt, merk je dat het iets met je doet. Al die emoties zijn mooi. Zelfs al vind je een voorstelling drie keer niks, geeft dat een emotie die je mag ervaren.Zélf gaan we het liefst naar cabaret en muziek, dat is erg pleasend. Maar ieder jaar moet er, wat ons betreft, ook iets tussen zitten wat schuurt. Zodra we de seizoengids krijgen, schrijven we er allemaal aantekeningen in. Na het krassen, markeren en kruisjes zetten komt er dan een hele lijst met voorstellingen uit. Daar zitten ook altijd een paar voorstellingen bij waarvan we denken: ‘Moeten we dit doen?’ Meestal zeggen ze: bij twijfel niet doen. Bij theater is het net andersom. Het antwoord is dan ook vaak: ‘Ja, we moeten het doen!’” Djimmer en zijn vrouw zoeken elk jaar in het theater naar iets wat uitdaagt, naar iets wat ze nog niet kennen. 

Theater is… je verbazen en je verwonderen

Je verbazen en je verwonderen, dat is wat Djimmer graag doet in het theater. “Het mooiste is verrast worden”, vindt hij. Zo is hij naar de eerste voorstelling van de Ashton Brothers geweest. “Er gebeurden allemaal dingen waarvan je denkt: hoe krijgen ze het voor elkaar?” Datzelfde geldt voor de Jakop Ahlbom Company. “Mensen komen zomaar ergens vandaan en kruipen overal doorheen.”En over verbazing: jaren geleden bezocht Djimmer ‘Man in black’, een Johnny Cash tribute-concert. “De zanger had dezelfde uitstraling en dezelfde stem als Johnny Cash. Ik was oprecht verbaasd, flabbergasted. Hoe kun je dat zo nadoen? Johnny Cash was zo uitgesproken.”

Theater is… lachen 

In de periode dat Djimmers vrouw in verwachting was, ging hij een keer in zijn eentje naar een voorstelling in het Posthuis Theater en kwam hij bij een pas beginnende Bert Visscher terecht. “Er zaten toen misschien honderd man in de zaal.” Eenmaal thuis vroeg zijn vrouw hoe de voorstelling was geweest. Djimmer vertelt al schaterend dat het niet uit te leggen was. “Een man in een tutu die over het podium huppelt. Waarna mijn vrouw vroeg of er niet een verhaal inzat. Dat zat er niet. Er zat geen rode draad in, maar het was wél hilarisch! Echt geweldig!”

Ook was Djimmer bij een voorstelling van Youp van ’t Hek, een eerste try-out. “Overal lagen papieren op de grond en op een tafel lag een groot boek. Er zat totaal geen lijn in de voorstelling, hij was van alles aan het uitproberen. Op een gegeven moment gaat Youp op de rand van het podium zitten: ‘Even grappentijd, ik heb er een stuk of twintig. Ik hoor wel aan het applaus wat in de voorstelling komt’. In totaal hebben we toen vier uren in de theaterzaal gezeten met twee keer een pauze. Wat hebben we gelachen!”

Theater is… ontroering 

Naast lachen geeft theater ook ontroering. Zo was de zaal muisstil geweest tijdens een voorstelling van Diederik van Vleuten die een kist met spullen van zijn oom mee had meegenomen en over het verleden vertelde. “Dan voel je wat er met het publiek gebeurt; ik had kippenvel. Maar ook het toneelstuk ‘Wie is er bang voor Virginia Woolf’ is erg indrukwekkend. Die had ik al twee keer eerder gezien, maar voor het eerst hier in het Posthuis Theater. Het was schitterend. Het is zo’n bekend verhaal; je weet eigenlijk al waar het over gaat, maar op een gegeven moment had ik niet meer het idee dat ik in de zaal zat. Het voelde net alsof ik op de rand van het podium zat. Je leeft zo intens mee met de ruzie op het podium en dat verloren, jonge stel. Als we dan naar huis fietsen is het stil, er is voorlopig niets te zeggen.”

Laagdrempelig

Aan iedereen die de stap naar het theater nog moet maken, heeft Djimmer het volgende advies: “Ga eerst eens naar iets wat je al kent. Het is in het theater altijd anders dan op televisie. Je moet je ervoor openstellen. Laat je meezuigen in het verhaal. Zodra je het meemaakt, merk je dat het iets met je doet.”

Nieuwe seizoengids

Vanaf zaterdag 25 mei om elf uur gaan de kaarten voor de voorstellingen van het nieuwe seizoen van het Posthuis Theater in de verkoop. Het Posthuis Theater heeft weer een divers aanbod samengesteld, voor elk wat wils. Dus blader binnenkort door de seizoengids, in de papieren versie of online, en neem een kijkje op de website en houd dan de woorden van Djimmer in gedachten: “Theater geeft een emotie en álle emoties zijn mooi om mee te maken.”